بسم الله الرحمن الرحیم

فیش منبر کوتاه

نحوست ماه صفر

** **

@fishemenbar ایتا وسروش

عرضه در سایت طلبه یار = https://www.talabeyar.ir

نحوست صفر

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
آیا این روایت معتبر است؟
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هرکس حلول ماه ربیع الاول را به دیگران مژده دهد، من بهشت را به او مژده خواهم داد.
متشکرم

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پاسخ شما نیازمند دو جواب است:
۱- نحوست ماه صفر و ایام دیگر در آیات و روایات چگونه قابل توجیه می باشد؟
گرچه میان مردم معروف شده که بعضی روزها مبارک و بعضی روزها مانند ماه صفر شوم و نحس می باشد. یکی از مسایلی که امروزه میان عموم مطرح شده و به عنوان امر جدی نگریسته می شود، خوشحالی پایان ماه صفر و ورود به ماه ربیع الاول از ماه های قمری است. این خوشحالی که ریشه در برخی نقل ها دارد ، احیانا توجه به صحت مطالب دیگری که درباره ماه ربیع گفته می شود را کمتر می کند و احادیثی بعضا غیر مقبول منتشر می گردد.
از نظر عقل نیز چنین مطلبی صحیح به نظر نمی رسد، زیرا در اجزای زمان تفاوتی نیست و همه روزها و شب ها آفریده خدایند. معنا ندارد یکی از روزهای خدا را نحس بدانیم.
معروف بودن سعد و نحس ایام در میان مردم در ارتباط با حوادثی است که در آن واقع شده است. از امیر مؤمنان علی (ع) نقل شده است: در روز چهارشنبه قتل هابیل به دست قابیل واقع شد، یا گفته شده روز سوم ماه نحس است، چون آدم و حواء از بهشت بیرون رانده شدند.(۱) بنا بر این نحس بودن در این موارد مربوط به وقایع می شود.
علامه طباطبایی (ره) پس از نقل روایات می گوید:
«اخبار و (آیاتی ) که درباره نحوست و سعادت ایام وارد شده (۲)، بیش از این دلالت ندارد که این سعادت و نحوست به جهت حوادث دینی است که بر حسب ذوق دینی و یا بر حسب تأثیر نفوس یا در فلان روز، ایجاد حسن کرده و یا باعث قبح و زشتی آن شده؛ اما این که خود آن روز و یا آن قطعه از زمان، متصّف به میمنت و یا نحوست شود و تکویناً خواص دیگری داشته باشد که سایر زمانها آن خواص را نداشته باشد، از آن روایات برنمی آید. هر روایتی که بر خلاف آنچه گفتیم ظهور داشته باشد، باید حمل بر تقیه کرد و یا به کلی، [آن را] طرح (بی اعتبار) نمود». (۳)
پس طبق این روایات وآیات، روزها نحس نیستند؛ بلکه نتایج اعمال ما آن روز یا شب را به خوب یا بد بودن متصّف می کند.
شهید مطهری با دقت در مسایل علمی، ضمن روشنگری این مطلب، ذاتی بودن نحوست ایام را رد کرده است و شوم بودن را منتسب به اتفاقات شوم می‌داند نه خود آن ایام. ایشان می آورند که:
در موضوع نحوست ایام دو مسئله است. یک مسئله این است که ما برخى روزهاى سال را مبارک مى‏شماریم و برخى را نحس و شوم، به اعتبار حادثه‏اى که در آن روز واقع شده است؛ و مقصود ما این نیست که این روز از آن جهت که این روز است مبارک است یا این روز از آن جهت که این روز است شوم است، … مثلًا ما روز عید غدیر را روز مبارک مى‏دانیم ولى نه به اعتبار این که هجدهم ذى‏الحجه است‏ یا چنین نیست که‏ دهم محرم روزى بوده که از اوّلى که عالم ساخته شده اصلًا این روز، بد ساخته شده، شوم ساخته شده و حادثه کربلا در روزى واقع شد که بالذات شوم بود، حادثه کربلا هم در یک روز شوم واقع شد. یک وقت انسان این طور فکر مى‏کند. این طرز فکر،اساسى نمى‏تواند داشته باشد.(۴)
اما چه باید کرد:
برخی روایات برای رفع نحوست اعمال، دعاها یا اذکار خاصی را بیان کرده اند، مثل آنچه از امام صادق (ع) نقل شده است:
«کسی که اول صبح صدقه دهد، خداوند نحوست در آن روز را از او دفع سازد». (۵)
و یا فرموده: «اگر روز چهار شنبه سفر می کنی، صدقه بده و آیت الکرسی بخوان». (۶)
۲- اما در خصوص این روایت در مورد مژده بهشت دادن پیامبر به کسی که بشارت ماه ربیع را بدهد، ما در منابع شیعی حدیثی در این باره پیدا نکردیم.
فقط روایتی در تفسیر روح البیان آن هم بدون نقل سند آمده است که البته در جوامع روایی یافت نشده است و مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی نیز در المراقبات آن را بیان نموده است، ولی سندی بر این قول نیاورده و به همین دلیل نمی توان مورد استناد قطعی قرار گیرد.(۷)
پی نوشت:
۱٫ مکارم شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، نشر دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۹ش، ج ۲۳، ص ۴۱-۴۳٫
۲٫ قمر (۵۴) آیه ۱۹؛ فصلت (۴۱) آیه ۱۶؛ دخان (۴۴) آیه ۳٫
۳٫ علامه طباطبایی، تفسیر المیزان‏، ترجمه موسوى همدانى،ناشر دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،‏ ۱۳۷۴ ش،‏ چاپ پنجم، ج ۱۹، ص ۱۴۴٫
۴٫ مجموعه‏آثار، شهیدمطهرى، ج‏۲۶، ص ۷۳۳ – ۷۳۹.
۵٫ محدث نوری، مستدرک الوسائل، موسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ ق، ج ۵۶، ص ۳۱٫
۶٫ همان، ص ۲۸٫
۷٫ من بشرنى بخروج الصفر ابشره بالجنه؛ کسی که مرا به اتمام ماه صفر بشارت دهد او را به بهشت بشارت می دهم؛ حقى بروسوى اسماعیل، تفسیر روح البیان، دار الفکر، بیروت، ج ‏۴، ص ۳۲۵٫
موفق باشید.

بازدیدها: ۳۵۳

ادامه مطلب